کد مطلب: ۱۶۴۵
تعداد بازدید: ۳۳۲۶
تاریخ انتشار : ۲۷ مهر ۱۳۹۶ - ۱۲:۰۸
غیبت| ۴
امام فرد کامل انسانیّت و رابطه‌ی میان عالم مادی و عالم ربوبی است، اگر امام روی زمین نباشد نوع انسان هلاک می‌‏شود و از بین می‌‏رود، اگر امام نباشد خدا آن‌طور که بایدوشاید و حقّ اوست شناخته نمی‌‏شود و عبادت نمی‌‏شود و رابطه‌ی بین عالم مادی و دستگاه آفرینش قطع می‌‏شود.

غیبت حضرت ولی‌عصر(عج)/ فواید وجود امام غایب 

از بحث‏‌های بسیار مهم موضوع غیبت امام، این است که گاهی سؤال می‌‏شود و سؤال بسیار مهمی است که فایده وجود امام غایب چیست. به تعبیر دیگر امامی که در پس پرده‌ی غیبت است چه منفعتی برای ما دارد. آیا وجود او مثل نبود، اوست و یا اینکه وجودش برای مردم منفعت و فایده دارد؟

توضیح سؤال: حضرت مهدی اگر پیشوای مردم است باید ظاهر باشد. بر وجود ناپیدا چه فایده‌ای مترتب است، وجود امامی که صدها سال غایب است نه دین را ترویج می‌‏کند، نه مشکلات جامعه را حل می‌‏کند، نه پاسخ مخالفان را می‌‏دهد، نه امربه‌معروف و نهی از منکر می‌‏کند، نه حامی مظلومان است، نه حدود و احکام الهی را جاری می‌‏سازد و نه مسائل حلال و حرام مردم را روشن می‌‏کند، چه سودی دارد؟

این سؤال بسیار مهم است و جواب آن را ذوات مقدّسه معصومین در میان احادیث نورانی خود داده‌اند و ما به لطف خداوند متعال جواب این سؤال را در حدّ بضاعت خود مطرح می‌‏کنیم.

قبل از اینکه جواب را بگوییم، ذکر این نکته بسیار ضروری است که ائمّه ما امام غایب را به خورشید پشت ابر تشبیه کرده‌اند و این تشبیه حاوی اسرار بسیار مهمّی است. شخصی به نام سلیمان از امام صادق(ع) می‌‏پرسد؛

«کَیفَ یَنْتَفِعُ النَّاسُ بِالْحُجَّۀِ الْغائبِ الْمَسْتُورِ» مردم در زمان غیبت امام زمان چگونه از وجود امام غائب مستور استفاده می‌‏کنند و بهره‌برداری می‌‏کنند. امام صادق(ع) فرمود: «کَما یَنْتَفِعُونَ بِالشَّمْسِ اِذا سَتَرَها سَحابٌ» همان‌طوری که مردم از خورشید بهره‌مند می‌‏شوند زمانی که پشت ابر باشد.

ما به چنین روزی می‌گوییم هوا ابری است. آیا در روزهایی که هوا ابری است وجود خورشید بی‌‏استفاده است و وجود او بیهوده و بی‌‌فایده است. مردم از خورشید پشت ابر استفاده می‌‏کنند. به‌عنوان‌مثال وجود خورشید و طلوع او شب را برای ما تبدیل به‌روز می‌‏کند و تمام فعالیت‏‌های علمی و اقتصادی و فرهنگی و... در روز انجام می‌‏شود، چون خداوند شب را برای استراحت قرار داده است. چرخ جامعه در روز می‌‏چرخد و وجود روز به برکت وجود خورشید است.[1]

حدیث دوّم: سُئل ‏النَّبِیُ(ص) هَلْ یَنْتَفِعُ الشِّیعۀ بِالقائِمِ(عج) فِی غَیْبَتِهِ فَقَالَ اِی وَالَّذِی بَعَثَنِی بِالنُّبُوَۀِ اِنَّهُم لَیَنْتَفِعُونَ بِهِ وَ یَسْتَضِیئُونَ بِنُورِ وِلایَتِهِ فِی غَیْبَتِهِ کَانْتِفَاعِ النَّاسِ بِالشَّمْسِ وَ اِنْ جَلَّلَهَا السَّحَابُ.

از رسول اکرم(ص) سؤال کردند: آیا در زمان غیبت امام زمان، شیعیان از امام خود بهره‌مند می‌‏شوند، باوجودی که غایب و پنهان است. حضرت رسول اکرم(ص) فرمود: بله به خدا قسم شیعیان از وجود امام بهره‌مند می‌‏شوند و از نور ولایت او کسب نور می‌‏کنند. همان‌طوری که از خورشید استفاده می‌‏کنند، اگرچه ابر روی نور او را بپوشاند.[2]

از این تشبیه زیبا می‌‏توان استفاده کرد که ما از وجود امام غایب و پنهان در زمان غیبت استفاده‌‌ها می‌‏کنیم، اگرچه نسبت به این مسئله غافل و بی‌‏خبر باشیم. پس این‌طور نیست که وجود حضرت در زمان غیبت یک وجود عاطل و باطلی باشد و العیاذ بالله وجود او مثل نبود او باشد، نه هرگز این‌طور نیست. البتّه ما ممکن است نسبت به این امر بی‌‏توجّه باشیم و این بی‌‏توجّهی ما هیچ ربطی به واقعیّت این مسئله ندارد و با لطف خداوند و توجّهات خود حضرت مهدی به بعضی از فواید وجود امام اشاره می‌‏کنیم، بقیه این موضوع را هم به خود عزیزان ارجاع می‌‏دهیم.

فایده اوّل: طبق احادیث وارده امام فرد کامل انسانیّت و رابطه‌ی میان عالم مادی و عالم ربوبی است، اگر امام روی زمین نباشد نوع انسان هلاک می‌‏شود و از بین می‌‏رود، اگر امام نباشد خدا آن‌طور که بایدوشاید و حقّ اوست شناخته نمی‌‏شود و عبادت نمی‌‏شود و رابطه‌ی بین عالم مادی و دستگاه آفرینش قطع می‌‏شود. قلب مقدّس امام به‌منزله‌ی ترانسفورموتوری است که برق کارخانه را به هزاران لامپ می‌‏رساند. اشراقات و افاضات عوالم غیبی اوّل بر قلب امام و سپس به‌واسطه‌ی او بر دل‏‌‌های سایر افراد نازل می‌‏گردد. امام قلب عالم وجود و رهبر و مربّی نوع انسان است و قطعاً حضور و غیبت او در ترتیب این آثار تفاوتی ندارد، آیا باز هم می‌‏توان گفت امام ناپیدا نفعی ندارد و امام را باید شناخت. فکر نکنیم امام یک شخص مسئله‌گو و جاری‌کننده‌ی حدود الهی است، درصورتی‌که مقام امامت و ولایت از این مقام‏‌‌های ظاهری بسیار شامخ‏‌‌تر است. در احادیث فراوانی آمده است؛ «لَولا مَا عَلَی اْلاَرضِ مِنَّا لَساخَتْ بِاَهْلِهَا، لَوْلا اْلحُجَّۀِ لَساَخَتِ اْلاَرِضُ بَاَهْلِهَا»[3]

اگر وجود حجّت خدا و وجود یکی از ما امامان نباشد زمین اهل خود را در خودش فرومی‌‏برد، حتّی در روایات آمده به‌اندازه یک‌چشم به هم زدن اگر امام روی زمین نباشد این اتّفاق می‌‏افتد. مرحوم مجلسی می‌‏فرماید: مقصود این روایت این است که بدون وجود امام در روی زمین، اهل زمین هلاک می‌‏شوند و از بین می‌‏روند، عظمت را تماشا کنید که هر کس روی زمین زنده هست و از نعمت حیات بهره دارد به برکت زنده بودن یک بنده‌ی صالح خداوند یعنی حضرت مهدی است، چون او هست ما هستیم؛

چون هستی ما ز هستی اوست/ تا هستیم و هست دارمش دوست

همه به برکت زنده بودن او زنده هستیم، الحمدلله.

فایده دوم: در دعای عدیله می‌‏خوانیم؛ «بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَی» یعنی به یُمن وجود حضرت مهدی است که ما سوی الله روزی می‌‏خورند «وَری» یعنی غیرخدا، هر موجودی و مخلوقی که هست. در دعای جوشن می‌‏خوانیم:

«یا مَنْ یَرْزُقُ وَ لا یُرْزَقُ» ای خدایی که روزی می‌‏دهی ولی خودت روزی نمی‌‏خوری. در قرآن مجید می‌‏خوانیم؛

«وَ ما مِنْ دابَّۀٍ فِی ‏الاَرْضِ اِلّا وَ عَلَی اللهِ رِزْقُهَا» هر جنبنده‌ای که در روی زمین هست. روزی او به عهده‌ی خداوند است، در اینکه خالق ما رازق ما هم می‌‏باشد، شکّی وجود ندارد، ولی مطلب مهم این است که خداوند اگر روزی می‌‏دهد به صدقه‌ی سر حضرت مهدی می‌‏دهد و اگر وجود امام نبود هیچ‌کس از سفره‌ی روزی الهی بهره‌ای نداشت، منتهی باید دقّت کرد که خداوند چقدر مهمان دارد و چقدر روزی‌خور سفره‌ی او هستند. تمام بنی‏آدم و انسان‏‌‌ها در روی زمین و تمام اصناف حیوانات خشکی و دریایی که علماء حیوان‌شناس گفتند در حال حاضر 5 میلیارد پرنده در آسمان‏‌‌ها پر می‌‏زند، تمام این‌‌‌ها روزی می‌‏خورند اگر نخورند که می‌‏میرند. حشرات، درّندگان، خزندگان، ماهی‏‌‌ها و... .

شیاطین و اجنّه و هر موجودی که به خوردن روزی زنده می‌‏باشد.

چه عظمتی است و چه قدرتی است تمام این مهمان‏‌‌ها، همه و همه به برکت وجود حضرت مهدی اجازه‌ی استفاده از این روزی را دارند. ولی مطلب مهم این است که 2 نوع رزق داریم: 1ـ مادی؛ 2ـ معنوی.

رزق مادی را می‌‏دانیم چیست و در تمام عمر از آن استفاده می‌‏کنیم ولی شاید کسی باشد که نداند رزق معنوی چیست، تمام اعمال صالحه رزق معنوی انسان‏‌‌هاست و تمام نعمت‏‌‌های با ارزش الهی رزق معنوی ماست. نماز، روزه، تلاوت قرآن، صدقه، صله‌رحم، حق امام و نظیر این‌‌‌ها، زوجه‌ی صالحه، پدر و مادر در صراط مستقیم، فرزند متدیّن، همسایه خوب، رفیق اهل، حکومت اسلامی، در رابطه با عالم بودن و... و نظیر این‏‌‌ها.

مثل عقل و فهم و استعداد و حافظه، همه این‌‌‌ها رزق معنوی انسان‏‌‌هاست. از این نوع رزق‏‌‌ها هم نصیب و قسمت هر کس که بشود به طفیل وجود امام زمان است، یعنی اگر امام نبود هیچ‌کس موفق به هیچ نوع عمل صالحی نمی‌‏شد و این نعمت‏‌‌های معنوی ما نصیب ما نمی‌‏شد، پس اگر در انجام عمل صالح موفق هستیم باید از وجود امام تشکر و قدردانی کنیم چون به خاطر وجود اوست این‌همه موفقیّت ما که کسب می‌‏شود.

فایده سوم: یک روایت بسیار جالبی از وجود امام سجاد(ع) نقل‌شده است که در آن حدیث به بعضی از فواید امام اشاره‌شده است.

«نَحْنُ امَانٌ لِاَهْلِ اْلاَرضِ کَما اَنَّ النُّجُومَ اَمانٌ لِاَهْلِ السَّماءِ»

یعنی ما اهل‌بیت برای اهل زمین سبب امنیّت آن‌‌‌ها هستیم، همان‌طوری که ستارگان برای اهل آسما‏ن‌‌‌ها سبب امنیّت هستند. معنای این جمله نورانی این است که امام سپر بلاست و خداوند به خاطر وجود امام بلا و عذاب را از مردم و زندگی آن‌‌‌ها دفع می‌‏کند.

با تمام گناهانی که از درودیوار ممالک و جوامع می‌‏ریزد، اگر مردم گرفتار عقوبت و مجازات الهی نمی‌‏شوند و در امنیّت به سر می‌‏برند به خاطر آبروی امام عصر(عج) می‌‏‏باشد. در روایت آمده است که حضرت مهدی فرمودند:

«و بِی ‏یَرفَعُ اللهُ الْبَلاءَ عَنْ اَهْلِی وَ شِیعَتِی»

خداوند به خاطر وجود من بلا را از زن و بچّه من و از شیعیان من دور می‌‏کند. در روایت دیگر آمده است که حضرت مهدی فرمودند: و اگر من نبودم دشمنان شما را نابود می‌‏کردند. شما در پناه من و زیر سایه من در امنیّت زندگی می‌‏کنید و فرمود من همیشه به یاد شما هستم و هیچ‌گاه از شما غافل نمی‌‏شویم.

فایده چهارم: حضرت سجاد(ع) فرمود:

«وَ بنا یُمْسِکُ اَنْ تَقَعَ عَلَی اْلاَرْضِ اِلّا بِاِذْنِهِ» یعنی به وجود ماست که خداوند اجازه نمی‌‏دهد آسمان به زمین فرود بیاید و نظام هستی نابود بشود. یعنی امنیّت نظام هستی و بقاء عالم و قوام او همه بستگی به وجود امام عصر دارد. در دعای عدیله می‌‏خوانیم: «بُوجُوده ثَبَتَتِ اْلاَرْضُ وَ السَّماء یعنی به خاطر وجود حضرت است که آسمان و زمین ثابت است و آسمان ویران نمی‌‏شود. در دعای ندبه هم که صبح‏‌‌های جمعه می‌‏خوانیم این جمله آمده است:

«اَیْنَ السَّبَبُ المُتَّصِلُ بَیْنَ اْلاَرْضِ وَ السَّماءِ کجاست آن آقایی که سبب اتصال بین آسمان و زمین است، گوئی امام عمودی است که به‌وسیله‌ی آن آسمان و زمین به هم متّصل و پابرجاست. همان‌طوری که ستون در یک اتاق سقف آن اتاق را با زمین و کف اتاق به هم متّصل می‌‏کند و این اتاق سالم و پابرجاست. خلاصه به وجود امام زمان است که عالم هستی چه عوالم آسمانی و چه عوالم زمینی آسیب و صدمه نمی‌‏بیند و تمام عوالم پابرجا و متقن است، الحمدلله.

فایده پنجم: «وَ بِنا یُنَزَّلُ الْغیث» به خاطر وجود ائمّه هدی است که خدا باران را نازل می‌‏کند. ما می‌‏دانیم که قرآن مجید می‌‏فرماید:

«وَ جَعلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شیءٍ حَیّاً» ما همه‌چیز را از آب زنده نگه داشتیم، حیات یک جامعه و زنده بودن همه موجودات زنده بستگی به آب باران دارد و این باران به خاطر وجود امام نازل می‌‏شود و اگر امام نبود باران نمی‌‏آمد و تمام جامعه در قحطی و خشک‌سالی فرومی‌رفت و درنتیجه نابودی به دنبال داشت. شاید مناسب باشد اشاره‌ای کنیم به علّت عدم نزول باران و اینکه گاهی چرا باران نمی‌‏آید. در بعضی از روایات این‌طور آمده است که اگر قاضی در هنگام قضاوت و یا اگر والی و مسئول امور یک مملکت به رعیت و مردم دروغ گفت خداوند باران را در آسمان‏‌‌ها حبس می‌‏کند و نازل نمی‌‏کند و همه در مضیقه قرار می‌‏گیرند. چقدر دروغ نحس است خصوصاً از یک مقام مسئول، که در آتش آن گناه تمام مردم و حتّی حیوانات می‌‏سوزند و حتّی مزارع و زمین‏‌‌های کشاورزی هم طعمه می‌‏شوند. خداوند انشالله به حرمت اهل‌بیت(ع) زبان ما را از درون حفظ کند. پس در فایده چهارم، باید گفت: نزول برکات آسمانی باران و برف که مایه حیات جامعه ماست امروز به آبروی امام زمان صورت می‌‏گیرد و این بسیار برکات مهمّی است که ما بهره‌مند هستیم.

فایده‌ی ششم: «وَ تَنْشُرُ الرَّحْمَۀ» رحمت خداوند به وسیله‌ی وجود امام زمان به مردم می‌‏رسد. در قرآن می‌‏خوانیم: «وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شیءٍ» رحمت من همه‌چیز را فراگرفته است. عالم هستی مدیون و مرهون رحمت خداست و این رحمت به خاطر امام زمان به مردم نازل می‌‏شود و در میان مردم نشر پیدا می‌‌کند.

فایده‌ی هفتم: «وَ تَخْرُجُ بَرَکاتَ الاَرْضِ» به وسیله‌ی امام(ع) تمام برکات زمین از داخل زمین برای اهل زمین خارج می‌‏شود و مردم از این برکات استفاده می‌‏کنند و فیض می‌‏برند و این جمله شامل تمام گنج‏‌‌ها و معادن و ثروت‏‌‌های خدایی که در زمین نهفته می‌‏شود به برکت وجود امام مردم از نعمت‏‌های درون زمین نفع می‌‏برند و زندگی مادی خود را اداره می‌‏کنند.

فایده‌ی هشتم: «وَ لَولَا ذلک لَمْ یُعْبَدِ الله» اگر امامان معصوم نبودند خدا عبادت نمی‌‏شد. معنای این جمله این است که مردم به وسیله‌ی امام، خداوند را می‌‏شناسند و پس‌ازآنکه خداوند را شناختند او را مستحق عبادت می‌‏دانند و فقط او را عبادت می‌‏کنند و از عبادت غیرخدا بی‌‏نیاز می‌‏شوند و موحّد کامل می‌‏شوند. تمام این معرفت‏‌ها و عبادت‏‌ها به برکت وجود امام تحقق پیدا می‌‏کند، اگر امام نبود خدا را نمی‌‏توان شناخت و بعد او را عبادت کرد.

فایده‌ی نهم: مردم از وجود امام زمان در موارد بروز و ظهور مشکلات استفاده می‌‏کنند، یعنی با توسّل به حضرت و با استغاثه به وجود امام برای رفع گرفتاری‏‌های خود کمک می‌‏گیرند و همین اندازه که مردم یقین کنند ملجأ و پناهگاهی دارند که می‌‏توانند به آن پناه ببرند در وجود آن‌‌ها امید زنده می‌‏شود و انسان هم به امید زنده می‌‏باشد و اگر این پناهگاه نبود برای افراد مضطرّ و بیچاره‌ی مردم پس از مواجه‌شدن با گرفتاری‏‌ها و مشکلات، کاملاً ناامید می‌‏شدند و خود را می‌‏باختند و دست از زندگی می‌‏کشیدند و از بین می‌‏رفتند، ولی خود امام زمان عجل‌الله فرجه الشریف به وسیله‌ی بعضی از بزرگان پیغام برای شیعیان فرستاده است و فرمودند: به شیعیان من بگوئید هر کجا گرفتار شدید همان‌جا مرا صدا بزنید و توسل به مرا به تأخیر نیندازید. من در همان ساعت شما را کمک می‌‏کنم و به فریاد شما می‌‏رسم و شما را نجات می‌‏دهم حتّی در توسل به امام زمان آمده؛ «فَقَدْ بَلَغَ مَجْهُودِی» یعنی توّسل به حضرت مهدی، زمانی باید انجام شود که دست ردّ به سینه‌ی انسان خورده و تمام درها به روی او بسته‌شده و از همه‌جا و همه‌کس ناامید شده است و کارد به استخوانش رسیده و مضطرّ حقیقی شده است، آنگاه باید از قلب خود صدا بزند.

«یا اباصالح المهدی ادرکنی»، ای اباصالح مهدی به فریادم برس و من را هلاک نکن.

شما اگر کتب مربوطه را مطالعه کنید، هزاران هزار مردم گرفتار، چه از سلسله جلیله علماء و چه از مردم عامی متوسّل به حضرت شدند در زمان غیبت، و نتیجه گرفتند و برای آن‌‌ها فرج حاصل‌شده است و سرگذشت آن‌‌ها به‌طور کامل و مشروح بیان‌شده است. من و شما هم اگر در زندگی مشکلی داریم که داریم و اگر دردی داریم که داریم، با یک نیّت صادقانه و قلبی پاک توجّه و توسّل به حضرت مهدی پیدا کنیم. 2 رکعت نماز امام زمان(عج) را که در مفاتیح آمده بخوانیم، یکی از زیارت‌نامه‌‌های امام زمان را قرائت کنیم. مثلاً زیارت آل یاسین و نظیر آن، حتماً امام به فریاد ما هم خواهد رسید و ما را نجات می‌‏دهد و مردم از توسّل به امام نتیجه‌‌ها گرفته‌اند. این ازدحام جمعیّت و عاشقی که شب‏‌های چهارشنبه و شب‏‌های جمعه به مسجد جمکران و مسجد سهله و دیگر اماکنی که منسوب به حضرت ولی‌عصر است مشرّف می‌‏شوند و مشغول به راز و نیاز و توسّل و دعا می‌‏شوند بزرگ‏‌‌ترین شاهد صدق مدّعای ماست.

درباره‌ی اوصاف امام زمان آمده؛ «وَ غِیَاثِ المُضطَرّ» یعنی امام فریادرس افراد مضطرّ و بیچاره و از همه‏جا رانده است، این از همه‌ی برکات وجودی امام، مهم‏‌‌تر است و با شرافت‌‌‌تر و اینکه ما در زمان غیبت یک فریادرس داریم، بزرگ‏‌‌ترین نعمت الهی است، الحمدلله.

اگر کسی به دعای ندبه مراجعه کند و با دقّت به مضامین و معنای آن نگاه کند فواید عجیبی برای وجود امام زمان می‌‏شمرد که انسان چقدر لذّت می‌‏برد و چقدر ممنون خداوند می‌‏شود که امام زمان را برای ما قرار داده است. به‌عنوان نمونه:

«وَ اجْعَلْ صَلَوتَنَا بِهِ مَقْبُولَۀ» یعنی خدایا نماز را به خاطر وجود امام زمان قبول کن. معنای این جمله این است اگر نمازی قبول می‌‏شود فقط به آبروی حضرت مهدی قبول می‌‏شود که اگر نمازها قبول نشود روز قیامت ما اهل نجات نیستیم و اهل عذاب می‌‏باشیم و اگر وجود امام نبود 2 رکعت نماز هیچ نمازگزاری بالا نمی‌‏رفت و شاید این مطلب به خاطر این جهت باشد که روایات زیادی داریم اعمال مردم بالا نمی‌‏رود و قبول نمی‌‏شود مگر به ولایت ما و امروز به ولایت آقا و مولایمان نمازمان به درگاه احدیّت امضاء می‌‏شود.

«وَ ذُنُوبَنا بِهِ مَغْفُورَة» یعنی خدایا گناهان ما را به خاطر وجود امام زمان بیامرز. معنای این جمله این است که اگر گناهی از گنه‌کاری آمرزیده و بخشیده می‌‏شود به خاطر آبروی حضرت می‌‏باشد و اگر امام نبود هیچ گنه‌کاری طعم و مزه‌ی مغفرت الهی را نمی‌‏چشید و اگر گناه‌های ما روزی آمرزیده شود برای رفتن به بهشت هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت.

«وَ دُعَاءَنَا بِهِ مُسْتَجاباً» یعنی خداوند دعاهای ما را به خاطر امام عصر مستجاب بفرما. معنای این جمله این است که اگر دعایی مستجاب می‌‏شود به آبروی امام عصر است در غیر این صورت هیچ دعایی بالا نمی‌‏رفت و خدا به هیچ دعاکننده‌ای اعتنا نمی‌‏کرد و این از بزرگ‏‌‌ترین الطاف خداوند است که این‌همه دست دعا به‌سوی او بلند می‌‌شود و دعای بسیاری از افراد هم مستجاب می‌‏شود، لکن این آوازه‏ همه از شَه بُود. این آبروی پسر امام حسن عکسری(ع) است که دعاها به هدف اجابت می‌‏رسد و دست‏‌ها خالی برنمی‌گردد.

«وَ اجْعَلْ اَرْزَاقَنا بِهِ مَبْسُوطَۀً» یعنی خدایا به خاطر امام عصر روزی ما را زیاد کن. یعنی اگر روزی کسی زیاد شد به خاطر غیبت امام عصر است. قبلاً عرض کردیم اصل دادن روزی به خاطر ایشان است. بسط و گسترش روزی هم به خاطر ایشان است.

«وَ هُمُومَنا بِهِ مَکْفِیَّةً» یعنی همّ و غمّ و غصّه ما را به خاطر امام عصر برطرف کن. اگه غصّه‌ای از دلی زائل می‌‏شود به خاطر حضرت مهدی است.

«وَ حَوائجَنَا بِهِ مَقضیَّةً» خدایا حاجات ما را به خاطر امام زمان برآورده کن. معنای این جمله این است، حاجات تمام حاجتمندان اگر برآورده می‌‏شود به خاطر وجود حضرت ولی‌عصر(عج) است، الحمدلله.

عرض ارادت به ساحت مقدس حضرت ولی‌عصر(عج)

«السَّلامُ عَلَیکَ یَا صَاحِبَ الزَّمَان»

سلام بر شما پدر مهربانم، سلام بر شما که همچون مادر دلسوز به طفل کوچکش مراقب من هستید. سلام بر شما که همیشه دعاگویم هستید، سلام بر شما که پناه من در سخت‌‌‌ترین گرفتاری‌‌ها هستید و چه زیبا حضرت رضا شما را برای ما تعریف کردند و فرمودند: امام رفیق و همدم است، مونس جان است، پدری است مهربان، برادری است همراه و همدل و مادری است دلسوز به فرزند کوچکش و پناه بندگان است در شداید و گرفتاری‏‌ها.

سلام ناقابلم را به محضر مبارکتان بپذیرید. از قول مولای متقیان حضرت امیرمؤمنان(ع) شنیده‌ام که فرمودند: شما شرید و طرید و وحید هستید. شنیده‌ام شما تنها و طرد شده‌اید، شنیده‌ام شما را به‌اندازه‌ی آب خوردنی نمی‌‏خواهم. هرگاه به یاد این روایت می‌‏افتم، چقدر خجالت‌زده و شرمگین می‌‏شوم، می‌‏دانم که ما همچون مردم زمان علی(ع) و مردم زمان امام حسین(ع) شما را رها کرده و تنها گذاشته‌ایم که اگر چنین نبود شما تنها نبودید.

از قول مادرتان صدّیقه طاهره حضرت زهرا(س) شنیده‌ام که؛ مَثَل شما مَثَل کعبه است که ما باید به خدمت شما بیاییم و دورتان بگردیم.

خودتان فرمودید: هرگاه خواستید به‌سوی خدا تقرّب پیدا کنید زیارت آل یاسین را بخوانید. سلام بر تو آن لحظه‌ای که برای گناهان من استغفار می‌‏کنید و از خدا طلب عفو می‌‏کنید.

می‌‏خواهم با شما عهد و پیمان ببندم که گناهان را ترک کنم که از من به شما مکروهی نرسد، باعث آزرده شدن خاطر شما بشوم. شما را به حقّ عموجان خود حضرت عبّاس در این راه مرا کمک کن که بدون کمک شما ضعیف‏‌‌تر از آن هستم که بتوانم.

آمین یا ربّ العالمین

 

پی‌نوشت‌ها

[1]ـ بحار، ج 52، ص 93.

[2]ـ بحار، ج 52، ص 93.

[3]ـ ینابیع‌‏المودّۀ، ج 2، ص 217.

دفتر نشر فرهنگ و معارف اسلامی مسجد هدایت
 
عباس ابوالحسنی

 

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: